Genezy i objawy schizofrenii

Obrazowane tu schorzenie odnaleziono po raz pierwszy w 1860 roku, choroba bieżąca była w tamtym czasie pod terminologią „otępienie wczesne”. Dopiero 50 latek dalej przerobiono definicję na schizofrenię. Badania sygnalizują, że choróbsko owe pojawia się z reguły między 15 a 30 rokiem istnienia. Ciężko bezspornie nazwać jej przyczyny. Najczęściej kategoryzuje się do nich faktory genetyczne, psychologiczne tudzież socjalne tudzież biochemiczne.

Schizofrenia może zapoczątkować się znienacka, gnuśnie albo nerwicowo. Nagły początek choroby wyraża się w postaci zasadniczych zmian w postępowaniu chorego. Z reguły jest owo nawała nader możnego strachu lub ożywienia, jakim towarzyszą zwidy lub wyimaginowania. Początek apatyczny jest mniej zauważalny.

Pacjent zachowuje się nieadekwatnie do zaistniałej sprawy, co asocjowane jest nieco jako trywialne rozkojarzenie. Neurotyczny początek choroby ma znaki charakterystyczne dla neuroz. Są to zwłaszcza zachowania histeryczne oraz hipochondryczne. Chorych dotyka na domiar tego depresja bądź apatia.

Chorobę może zdiagnozować zaledwie lekarz psychoterapeuta. Zawodowiec rozróżnia chorobę na kanwie charakterystycznych zwiastunów. Samo uzdrowienie schizofrenii może przybrać charakter rehabilitacji lekowej lub psychoterapii indywidualnej bądź grupowej. W dzisiejszych czasach użytkowane farmaceutyki nie mają śladów ubocznych.

Ich decydującym zagadnieniem jest wykluczenie halucynacji i pomoc choremu w miarę zwyczajnym funkcjonowaniu. Psychoterapia ma na celu pomóc uprzytomnić sobie schizofrenikowi jego stan oraz w przedstawiony sposób dodatkowo uspokoić. Hospitalizacja jest konieczna ledwie w wybitnie ciężkich wypadkach.

This entry was posted in Zdrowie i uroda and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.